پیدایش و تولید لیوان یکبارمصرف بسیار وابسته به شرایط و زمان اتفاق افتاد. در قرن 19 استفاده از لیوان های شیشه ای در اماکن عمومی باعث انتقال بیماری بین افراد می شد، و همین امر توجه محققین و دانشمندان را به سوی خود جلب کرده بود تا بدنبال راهکاری برای آن باشند.
پروفسور Alvin Davison تحقیقی درباره اثرات استفاده از لیوان های شیشه ای مشترک بین دانش آموران مدارس انجام داد.
شرکت آمریکایی Dixie Cup در سال 1908 اولین تولید کننده لیوان کاغذی بود، و این لیوان های یکبار مصرف کاغذی را برای اولین بار در یک قطار مسافربری ارائه کرد.
به سرعت و در کمتر از 10 سال لیوان های کاغذی جایگزین لیوان های شیشه ای در قطارها شد.
رفته رفته این لیوان ها به بیمارستان ها هم راه یافتند.
در نتیجه تحقیقات بعمل آمده توسط دانشگاه ماساچوست مشخص شد هزینه ساخت لیوان های شیشه ای بیش از 1.5 برابر لیوان کاغذی است.
همین امر سبب علاقمندی صنایع و تولیدکنندگان به تولید لیوان کاغذی گشت و کشورهایی از جمله فرانسه، آلمان و چین اقدام به تولید لیوان کاغذی کردند.
امروزه کشور چین بزرگترین تولید کننده لیوان کاغذی می باشد.
استفاده از ظروف یکبار مصرف به صورت روزافزونی رو به رشد است به طوری که شاهد افزایش مغازه‌ها و فروشگاه‌های ظروف یکبار مصرف هستیم و طبیعتا با توجه به تحقیقات به عمل آمده لیوان کاغذی و ظروف کاغذی بهترین نوع یکبار مصرف ها از لحاظ بهداشت فردی بشمار میروند.
